Karlos Linazasoro

"A mí el aforismo me ofrece capacidad de síntesis, de pensar por lo breve, de estar siempre alerta, de calmar mis obsesivas ganas de escribir, de saciar mi ironía y de jugar con el lenguaje como si fuera un malabarista, de criticar con sarcasmo todo lo que no me gusta. En fin, me ofrece la felicidad de estar vivo y en el mundo."

Karlos Linazasoro




Aguanta, rosa,
ya se va el frío; cántame
algo de Tom Waits.

Karlos Linazasoro




"Cada vez tardo más en esperarme."

Karlos Linazasoro



Corzos de plata
beben de un charco oscuro.
No existe el ruido.

Karlos Linazasoro



"El hombre desciende del mono, cierto. Pero desciende mucho ¿no?"

Karlos Linazasoro




"Hay días en que mi moral está por los aires. Luego están los cazadores."

Karlos Linazasoro




"La gente que no sirve para nada escribe mucho mejor."

Karlos Linazasoro




La piedra abierta.
Dentro, Joan Brossa escribe
un poemájaro.

Karlos Linazasoro




Nocturnos ósculos:
lo que no se oye todo
es lo que vive.

Karlos Linazasoro




Pájaro o rama:
quién de los dos me canta,
quién me da nombre.

Karlos Linazasoro



"Rezar es para monologuistas."

Karlos Linazasoro



"Siempre intento escribir claro y circunciso."

Karlos Linazasoro



Suave aguanieve.
Hasta donde yo alcanzo
no veo dioses.

Karlos Linazasoro




"Yo puedo escribir un aforismo todos los días, pero un poema, no. Son diferentes estados de conciencia, diferente humor, diferente pulsión y ánimo. En mi caso, no son intercambiables, creo que no son vasos comunicantes. Tampoco es igual el fin que persigo: el aforismo es muchas veces algo lúdico, algo que es como un chispazo, ingenioso, irónico, cruel, vehemente, crítico, mordaz, más ligado a la realidad del momento, un pensamiento breve, filosófico... El poema persigue otra cosa, algo más tras- y transcendental, que no sé lo que es. Si lo supiera, ay, seguro que dejaba de escribir."

Karlos Linazasoro




Zure aldaketan asteartea da.
Atzo azaroa zen ortzian.
Nik giltzak neuzkan zureak,
eta zerua zinen zu,
zinez atzo nire ezpainen zuzian.
Atzo gaur da orain, eta aldaka,
eta zabuka dabil ortzia,
irriz eta euritan,
soineko bat eskatuz isilik zuretzat,
ortzia izarretan basitua.
Zuk behar duzu hegaletan
soinekorik, bihotz?
Nik ezetz diot gaur,
eta gaur betiko da amets bat.
Eta bihar, zer esango ote dut bihar
eta betiko eta ametsetik iratzarria?

Karlos Linazasoro














No hay comentarios: